ရွင္းသန္႔ မိုး: September 2010

Saturday, September 25, 2010

You'll Be In My Heart ...

အခုတေလာ ကိစၥတစ္ခုနဲ႔ စိတ္မေအးႏိုင္ၿဖစ္ေနတယ္။ ... အားလံုးအဆင္ေၿပသြားမွာပါ လို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အားေပးေနေပမယ့္လည္း ခ်စ္ေသာသူမ်ားရဲ႕ အားေပးမွု၊ ႀကင္နာမွု ေတြကို ပိုေတာင့္တေနမိတယ္။ အေမ့ကို အနားနားမွာ ရွိေနေစခ်င္တယ္။ stress ေတြမ်ားၿပီး စိတ္ဓါတ္က ဟိုးေအာက္ဆံုးကို ေရာက္ေနတယ္။ .... ဒီေလာက္ တရားကို ေလ့လာလိုက္စားေနၿပီး တရားမရွိရေကာင္းလားလို႔ဆိုလာရင္လည္း ခံရမွာပဲ ကိုယ္ကတရားၿပည့္၀ေနတဲ့ သူေတာ္စင္မွ မဟုတ္ေသးတာ။ မေန႔က ဒီသီခ်င္းေလးနားေထာင္ရင္း ငိုမိတယ္။ ... တစ္ခါတစ္ေလငိုလိုက္ရတာက စိတ္တင္းထားရတာထက္ေတာ့ သက္သာပါေသးတယ္။ ... သူမ်ားကို စိတ္ညစ္ေအာင္ႀကီးပဲ ေၿပာေနမိၿပီ။ ဒီသီခ်င္းေလးက မိုးအႀကိဳက္ဆံုး သီခ်င္းမ်ားထဲက တစ္ပုဒ္ပါ။ .. သူငယ္ခ်င္းမ်ားအားလံုး ကိုယ္စိတ္ရႊင္လန္းႀကပါေစလို႔ ဆုေတာင္းေနရင္း

Shinn Thant Moe
**သီခ်င္းကို ဒီကယူတယ္ http://www.youtube.com/watch?v=dBccDxGBCFY

Sunday, September 12, 2010

ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဖြင့္ဟ၀န္ခံခ်က္ ..... *

ေၿခသံမႀကားေအာင္ ခပ္ဖြဖြလွမ္းေလွ်ာက္သြားၿပီး ဆိုဖာေပၚတြင္ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ သူမအား ခပ္ဖြဖြငံု႔နမ္းလိုက္သည္။ သူမႏိုးသြားၿပီး မ်က္လံုးဖြင့္ႀကည့္လာေတာ့ "I love you"လို႔ သူမႀကားသာရံုေရရြတ္ ႏွုတ္ဆက္လိုက္တယ္။ သူမရဲ႕ တင္းတင္းေစ့ထားေသာ ႏွုတ္ခမ္းႏွစ္လႊာတို႔မွာ မပြင့္တပြင့္ အၿပံဳးတစ္ခု ေ၀ဆာလာခဲ့ေလသည္။ "ကိုယ္ေရခ်ိဳးၿပီးတာနဲ႔ ထမင္းစားႀကတာေပါ့" လို႔ ဇနီးသည္ကို လွမ္းေၿပာလိုက္ၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းသို႔ ၀င္ခဲ့သည္။ ေရခ်ိဳးခန္းရဲ႕ အားေကာင္းေသာ လွ်ပ္စစ္မီးေရာင္ေအာက္မွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို မွန္ထဲႀကည့္မိေတာ့ အက်ႌေကာ္လံ အထက္ေမးေစ့နားမွာ စြန္းေပေနတဲ့ ႏွုတ္ခမ္းနီရာတစ္စံု .... ။ သူခ်က္ခ်င္းၿပံဳးမိလွ်က္ ေရၿဖင့္ အလွ်င္အၿမန္ဖ်က္မိ၏။ အေတြးက ထိုႏွုတ္ခမ္းပိုင္ရွင္ဆီသို႔ ၵအလွ်င္အၿမန္ပင္ေရာက္ရွိသြားခဲ့ ေလသည္။ သူမ .... ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ေငြလမင္း .... "စႏၵာ"။ ေရခ်ိဳးၿပီး အခန္းထဲ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ဟန္းဖုန္းၿဖင့္ သူမအားေခၚ၍ အိမ္သို႔ ၿပန္ေရာက္ေနၿပီ ၿဖစ္ေႀကာင္း၊ ဒီေန႔ညေန အတူတူရွိခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေတြအတြက္ သူမအား ေက်းဇူးတင္ေႀကာင္းေၿပာ၍ " Good night"လို႔ အၿပန္အလွန္ ႏွုတ္ဆက္ၿဖစ္ခဲ့ႀကသည္။ ....
ဇနီးသည္ ထုတ္ေပးထားေသာ အိမ္ေနရင္ အက်ႌကိုလဲရင္း အေတြးလြန္ေနမိတယ္။ ဟုတ္ကဲ့ ကၽြန္ေတာ့္မွာ ခ်စ္ရမည့္သူ ႏွစ္ဦးရွိေနပါတယ္။ သစၥာမရွိသူလို႔ ေခၚခ်င္ေခၚ၊ သူယုတ္မာလို႔ ဆိုခ်င္ဆို ကၽြန္ေတာ္ ဂရုမစိုက္ပါ..... လူႏွစ္ေယာက္ကို ခ်စ္ခြင့္မရွိဘူးလို႔ ဘယ္ဥပေဒ၊ ဘယ္တန္ခိုးရွင္ကမွ ပညတ္မထားပါ။ သူမတို႔ ႏွစ္ေယာက္ဟာ ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀အတြက္ ေနမင္းနဲ႔ လမင္းပါပဲ .... ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ေနမင္းလို႔ တင္စားရမယ့္ ခ်စ္ဇနီး "ေႏြး" မရွိရင္ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀ အေမွာင္ဖံုးေနမွာၿဖစ္သလို ကၽြန္ေတာ့္လမင္း "စႏၵာ" မရွိရင္လည္း ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀ ေအးခ်မ္းမွု မရွိႏိုင္ပါ။ ကၽြန္ေတာ့္တို႔ ဇာတ္လမ္းက ဟိုသီခ်င္းထဲကလို ... "ႏွစ္ေယာက္စလံုးကိုလည္း ခ်စ္တယ္၊ ႏွစ္ေယာက္စလံုးကလည္း ခ်စ္တယ္" ဆိုတာမ်ိဳးလိုပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခုကြာတာက ကၽြန္ေတာ္က အဲဒီသီခ်င္းထဲက အဆိုေတာ္လို ကိုယ့္ကိုယ္ကို သတ္ေသမယ့္ အၿဖစ္မ်ိဳး တစ္ခါမွ မေတြးမိတာပါပဲ။ .... ကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ႕ သူမတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ အခ်စ္နဲ႔ ထိုက္တန္သူလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ယံုႀကည္မွု ရွိေနလို႔ပါ။ အတၱႀကီးတယ္လို႔ ေၿပာေၿပာ ..... ကၽြန္ေတာ့္ေႀကာင့့္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ စိတ္ညစ္ခဲ့ရဖူးၿခင္းမရွိဘူးလို႔ ယံုႀကည္ပါတယ္။ .......................................................... သို႔ေသာ္ ........... ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ လုပ္ရပ္ဟာ အၿပစ္တစ္ခုအၿဖစ္နဲ႔ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ၿပစ္ဒဏ္စီရင္ၿခင္းခံရမယ္ဆိုရင္လည္း .... ရဲရဲ ခံယူဖို႔ အသင့္ပါ။

ေလးစားစြာၿဖင့္
Shinn Thant Moe

* ဆရာမ ဂ်ဴးရဲ႕ ၀တၱဳေခါင္းစဥ္ကို မွီၿငမ္းသည္။

Thursday, September 9, 2010

Illusion

ကၽြန္မရဲ႕ အေတြးတိုင္းမွာ သူပါေနေပမယ့္ တစ္ကယ့္လက္ေတြ႔အၿဖစ္အပ်က္တိုင္းမွာ သူရွိမေနခဲ့ပါ။ ကၽြန္မရဲ႕ အိမ္မက္တိုင္းကို သူစိုးမိုးထားတတ္ေပမယ့္ တစ္ကယ့္ကၽြန္မဘ၀ကို သူ၀င္ေရာက္မလာခဲ့ပါ။ ကၽြန္မ သိပ္စိတ္ကူးယဥ္ဆန္ ေနၿပီလား။ ဟင့္အင္း .... အဲဒီလို ကဲ့ရဲ႕ေနႀကမယ္ဆိုရင္လည္း မမွုေတာ့ပါဘူး။ အရာရာေနာက္က်ေနခဲ့ၿပီ ......... သူ႔ရဲ႕ ပဥၥလက္ဆန္တဲ့ အႀကည့္ေတြ၊ အၿပဳအမူေတြေအာက္မွာ ကၽြန္မ လံုး၀က်ဆံုးသြားခဲ့ရၿပီ။ ေမွ်ာ္လင့္ၿခင္း ကမ္းပါးတစ္ဖက္မွာ သူ႔အရိပ္ေတြ၊ သူ႔ကိုယ္ေငြ႔ေတြ လိုက္ဖမ္းရင္း ကၽြန္မ ရူးသြပ္ေနခဲ့ရၿပီ။ ....... ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မခ်စ္သူ "သူ" ဘယ္ေနရာမွာလဲ ... ဘယ္သူၿဖစ္မလဲ ???

ေလးစားစြာၿဖင့္
Shinn Thant Moe